میزان پیروی والدین کودکان معلول از برنامه های توانبخشی مراکز سرپایی توانبخشی شهر بیرجند (سال ۱۳۸۸)

زمینه و هدف: حدود 10% از جمعیت جهان دچار نوعی معلولیت هستند که قریب یک سوم آنها را کودکان تشکیل می دهند. پیروی والدین از برنامه توانبخشی فرزندان نقش مهمّی در پیشرفت درمانی کودکان دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان پیروی والدین از برنامه های توانبخشی کودکان معلول مراجعه کننده به مراکز سرپایی توانبخشی شهر بیرجند انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی و توصیفی، اطلاعات مورد نیاز از همه92 والدینی که کودکان معلول ایشان از مراکز توانبخشی سرپایی شهر بیرجند خدمات توانبخشی (کار درمانی، فیزیوتراپی و گفتار درمانی) دریافت می کردند، جمع آوری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود و روایی محتوایی 72/0 و ضریب پایایی آزمون مجدّد آن 94/0بود. با انجام مصاحبه بر اساس پرسشنامه وضعیت پیروی والدین از توصیه حضور مرتب در جلسات درمان ، انجام تمرینات درمانی در منزل، تهیه وسایل توانبخشی و تهیه مواد آموزشی، سنجیده شد. داده ها با استفاده از نسخه 16 نرم افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: بالغ بر 8/47% (44 نفر از 92 نفر) از مراجعه کنندگان پیرو توصیه حضور مرتب در جلسات درمان (یعنی شرکت در90% و بیشتر جلسات) و70% (42 نفر از 60 نفر) پیرو انجام تمرینات درمانی با کودک در منزل (یعنی انجام 50% و بیشتر توصیه ها) بودند. در زمینه تهیه وسایل توانبخشی و تهیه مواد آموزشی (یعنی تهیه 90% و بیشتر از موارد توصیه شده) به ترتیب 77% (47 نفر از 61 نفر) و 7/72% (16 نفر از 22 نفر) پیرو توصیه ها محسوب می شدند.   نتیجه گیری: برای حصول موفقیت در درمان، تلاش در راه شناسایی موانع پیروی والدین کودکان معلول از برنامه های توانبخشی فرزندان و فراهم نمودن زمینه فائق آمدن بر آنها، اجتناب ناپذیر می باشد.